कैलालीको भजनी ४ झलझलीयाका वीरेन्द्र राज जोशी रोजगारीका लागि कतार गए। कतारमा उनले दैनिक १८ घण्टासम्म काम गरे। तर, महिनामा उनले पाउने तलब थियो ३५ हजार रुपैयाँ। 

ऋण तिर्न ऋणमाथि ऋण थपेर कतार पुगेका उनले सोचे जस्तो आम्दानी गर्न सकेनन्। जाने बित्तिकै फर्कन पनि सकेनन्। चार वर्ष कतारमा काम गरे। 

उनी घर फर्केको पनि धेरै भएको छैन। कोरोना महामारी फैलिएपछि उनी २०७६ चैत्र १२ गते कतार छाडेर स्वदेश फर्केका हुन्। 

वीरेन्द्र घर फर्किदा उनकी श्रीमतीले एउटा भैँसी पालेकी थिइन्। भैँसीको दूध बिक्री गरेर उनले नुन तेलको जोहो गर्दै आएकी थिइन। 

भैँसी पालेर महिनाको ५० हजार 

वीरेन्द्र भन्छन्,‘श्रीमतीको मेहनत देखेर मलाई व्यावसायिक रूपमा भैँसी पालन गर्ने उत्साह जाग्यो।’ 

गत कार्तिकमा उनले व्यावसायिक रूपमै भैँसी पालन सुरु गरे। भैँसी फाम दर्ता गरेर उनले ४ वटा भैँसी थपे। 

‘फर्ममा अहिले ५ वटा भैँसी छन्, श्रीमती र मैले मिलेर व्यवसाय सञ्चालन गरिरहेका छौँ,’ उनले भने, ‘हामी आफैँ भैँसीका लागी घाँस काट्छौँ,मल फाल्छौँ र दूध पनि धुन्छौँ,सबै काम आफै गरिरहेका छौँ।’

एउटा भैँसीको ९५ हजारका दरले उनले ४ वटा भैँसी किनेका छन्। ‘मुर्रा जातको भैँसी पालेका छौँ, यो भैँसीले लामो समय र बढी दूध दिन्छ। एउटा भैँसीले एक दिनमा १२÷१३ लिटर दूध दिन्छ,’उनले थपे,‘व्यवसायबाट निकै सन्तुष्ट छु, कतारको भन्दा बढी आम्दानी यहीँ हुदैँछ, विदेशमा १८ घण्टा दुःख गरेर मासिक ३५ हजारसम्म पनि कमाउन मुस्किल हुन्थ्यो, यहाँ ४ घण्टा मेहनत गरेर मासिक ५० हजार बढी आम्दानी गर्दै छु।’

व्यवसाय सञ्चालन गर्दा वित्तीय संस्थाबाट ६ लाख ऋण निकालेका वीरेन्द्रले अहिले ऋण पनि चुक्ता गरी सकेका छन्। क्रमशः भैँसी थपेर व्यवसाय बढाउँदै जाने उनले बताए। 

उनले भैँसी पालनका लागि भजनी नगरपालिकाबाट एक लाख ६६ हजार रुपैयाँ अनुदान पाएका छन्। ‘त्यसले पनि केही सहज भयो,’उनले भने,‘लगत्तै २ वटा भैँसी थप्ने योजनामा छु। अव विदेश जाँदिन, स्वदेशमै काम गर्छु।’